rodzaje testamentów, zastosowanie, opis, itp.

Kodeks cywilny wyróżnia dwa rodzaje testamentu: zwykły i szczególny.

Testament zwykły

Ten rodzaj testamentu może być sporządzony przez każdą osobę, która posiada zdolności do czynności prawnej i w każdej chwili.

Testament własnoręczny (holograficzny) – najczęściej spotykany rodzaj zapisu na wypadek śmierci. Spadkodawca musi go napisać w całości pismem ręcznym, podpisać i opatrzyć datą (art. 949 k.c.). Jednak w myśl przepisów brak daty nie pociąga za sobą nieważności napisanego testamentu – pod warunkiem, że nie wywołuje wątpliwości co do zdolności spadkodawcy do sporządzenia testamentu czy do jego treści.

Testament uznany za zgodny z przepisami (przykłady):
- napisany kredą na ścianie,
- wyryty dłutem w murze albo cyrklem w drewnie,
- napisany na kawałku skóry albo na szkle, np. za pomocą szminki.




Testament niezgodny z przepisami (przykłady):
- tekst napisany na maszynie i podpisany własnoręcznie,
- tekst napisany na komputerze, wydrukowany i podpisany własnoręcznie.

Testament notarialny – sporządzony w formie aktu notarialnego przez notariusza (art. 950 k.c.)

Maksymalna stawka wynagrodzenia notariusza:
- testament – 50 zł
- testament zawierający zapis, polecenie lub pozbawienie uprawnionego prawa do zachowku – 150 zł
- odwołanie testamentu – 30 zł
- oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku – 50 zł

Testament allograficzny – to ustne oświadczenie ostatniej woli wypowiedziane w obecności dwóch świadków wobec wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty, marszałka województwa, sekretarza powiatu albo gminy lub kierownika urzędu stanu cywilnego (art. 951 k.c.).
Z przepisów k.c. wynika, że oświadczenie spadkodawcy spisuje się w protokole z podaniem daty jego sporządzenia, a potem odczytuje w obecności świadków.
Protokół powinien być podpisany przez spadkodawcę, przez osobę, wobec której wola została oświadczona, oraz przez świadków.

Co ważne, osoby głuche lub nieme nie mogą sporządzić testamentu allograficznego.

Testament szczególny

Ten rodzaj testamentu dopuszczalny jest w wyjątkowych sytuacjach, np. wówczas, gdy istnieje obawa rychłej śmierci spadkodawcy albo gdy nie ma możliwości zachowania ostatniej woli za pomocą testamentu zwykłego.

Testament szczególny traci moc z upływem sześciu miesięcy od ustania okoliczności, które uzasadniały niezachowanie formy testamentu zwykłego, chyba że spadkodawca zmarł przed upływem tego terminu. Bieg terminu ulega zawieszeniu przez czas, w ciągu którego spadkodawca nie ma możności sporządzenia testamentu zwykłego (art. 955 k.c.).

Testament ustny – czyli oświadczenie ostatniej woli spadkodawcy w obecności co najmniej trzech świadków. Taki testament będzie ważny tylko wówczas, gdy oświadczenie spadkodawcy w ciągu roku zostanie spisane, a pismo podpisane przez spadkodawcę i dwóch świadków albo przez wszystkich świadków.

Jeśli z jakichś powodów okaże się to niemożliwe, w ciągu sześciu miesięcy od śmierci spadkodawcy wola spadkobiercy powinna zostać potwierdzona przed sądem przez trzech, względnie dwóch świadków (art. 952 k.c.).

Testament podróżny – można go sporządzić na polskim statku powietrznym lub morskim w ten sposób, że spadkobierca oświadcza swą wolę dowódcy statku lub jego zastępcy w obecności dwóch świadków.

Następnie dowódca statku spisuje wolę spadkodawcy, podając datę jej spisania, i pismo to w obecności świadków odczytuje spadkodawcy, po czym pismo podpisują spadkodawca, świadkowie oraz dowódca statku lub jego zastępca (art. 953 k.c.).

Testament wojskowy – jest określony rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej wydanym w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

Nie każda osoba może być świadkiem: w art. 956 i 967 k.c. wyszczególniona jest grupa osób, która nie może pełnić tej funkcji.

Wybór formy testamentu zależy tylko i wyłącznie od testatora i od okoliczności, w jakich się znalazł. Jeśli został sporządzony testament, a testator chciałby go zmienić albo odwołać - nic nie stoi na przeszkodzie, oczywiście pod warunkiem, że odbędzie się to zgodnie z przepisami prawa.

PODSTAWA PRAWNA:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. — Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)